Qashqadaryo
"Чўли Ироқ"ни тинглаганмисиз? Найнинг навоси шундай маҳзун, шундай мунглики, юрак-бағрингни ўртаб ташлайди. Лекин бу ўрташ, вужудингга, руҳингга шундай ором олиб кирадики, бошингни бир маромда қимирлатаётганингни, кўнглинг ғуборлари қайларгадир бош олиб кетаётганини тўсатдан сезиб қоласан, руҳин
Машҳур инглиз адибаси Жейн Остин (1775-1817)нинг "Андиша ва ғурур", "Ақл ва ҳиссиёт", "Ишонч" каби асарлари китобхонлар томонидан севиб мутолаа қилинади. Адибанинг ўзи ҳаётда турмуш қурмай ўтганлиги сабабли, унинг армонли муҳаббати ҳақида кўплаб афсоналар тўқилган ва асарлар ёзилган. Жейн Остин ўз армон
Аҳмоқнинг омади кулса, қаҳрамонга айланади.
Улуғ ватандошимиз, атоқли саркарда, ҳукмдор, шоир, адиб ва тарихнавис Заҳириддин Муҳаммад Бобур ва унинг сулоласи Ҳинд диёрини уч асрдан зиёд вақт мобайнида бошқарди. Тангри Мирзо Бобурга насиб қилган истеъдод боис у гўзал ғазал ва рубоийлар, бир қатор насрий асарлар яратди. Уларнинг ичида энг сар
Чун қора бодом тобут узра расмедур қадим... (Лутфий), Қут бир бодому ерим гўшаи меҳроб эди... (Навоий)
Тарихда айрим сўфийлик тариқатларида рақсу самоъ йиғинлари ўтказилиб, уларда дарвешлар рақсга тушган, мусиқа оғушида зикр айтишган, турли шеърлар оҳанг билан ўқилиб, қўшиқлар куйланган. Нишотий рақсу самоъ мажлисларида созандалар томонидан мусиқий асбобларда турли хил оҳанграбо куйлар ижро эт
Ўзбек адабий тилининг асосчиси, мумтоз адабиётимизнинг кўплаб жанрларида тенгсиз асарлар яратган Мир Алишер Навоий 60 йилга яқин умр кўрган. Умри мобайнида муҳрдор (1469-1472), вазир (1472-1476), ҳоким (1487-1488) ва юқори мартабаларда ишлаш баробарида ижод учун ҳам вақт топган ва уни биринчи навбатда ижод ки
Алишер Навоий нафақат ғазал мулкининг султони, балки етук давлат арбоби, тилшунос, адабиётшунос, таржимон ва шахс сифатида бутун инсоният даҳоси саналади. Унинг асарларида эзгу хислатлар, инсоний сифатлар улуғланиб, кишилар илму маърифатга, бирдамлик ва ҳамжиҳатликка чақирилади.
Ёзувчи, журналист ва юрист, қирққа яқин романлар муаллифи Энцо Руссонинг "Мафия аъзосининг иқрори" асари Италия мафияси кирдикорларини ҳикоя қилади. Давлат ўз функцияларини бажара олмаса, амалдорлар пулга сотилса, суд келишиб ишласа, бундай жамиятда жиноятчи тўдаларнинг айтгани-айтган, дегани-де
Дунё тинчлигига рахна солиб келаётган террорчилик ҳаракатларида худкушлик ҳужумлари намоён бўлаётгани, турли террористик ташкилотлар ёш болаларни аскар сифатида ёллаб, уларни жаллод қилиб тарбиялагани ва ўз асирларини қатл этишда фойдаланиши ниҳоятда ачинарлидир.
Халқимиз доимо фахр ва ифтихор туядиган фарзандларидан бири, шубҳасиз Алишер Навоийдир. Ўзбек адабиёти унинг туфайли жаҳон адабиёти тараққиётига муносиб ҳисса қўша олган. Буюк шоир номи эса жаҳон адабиёти дарғалари сафида тилга олинади ва Мир Алишер бутун башарият шоири саналади. Бинобарин, ака
Француз ёзувчиси Оноре де Бальзак (1799-1850)нинг "Инсон комедияси" эпопеяси ва ундан жой олган "Горио ота", "Сағри тери тилсими" каби асарлари диққатга сазовор. "Инсон комедияси" уч қисмдан иборат бўлиб, "Одатлар ҳақидаги этюдлар", "Фалсафий этюдлар" ва "Аналитик этюдлар" деб номланади. Эпопеяга жами тўқсо
Абдулла Қодирийнинг "Ўткан кунлар", "Меҳробдан чаён" романларини ўқимаган ўзбек фарзанди кам топилади. Унинг "Обид кетмон" қиссаси, "Миллатимга", "Ёвуз руҳлар исканжасида", "Хотинбоз", "Бахтсиз куёв", "Тўй" каби асарлари ва "Садои Туркистон", "Оина" газеталари ҳамда "Муштум" журналида чиққан ҳажвиялари ҳа
Динимиз тарихига назар солсак, шунга амин бўламизки, соғлом идрок, ҳақиқат ва ғоялар сохта ғоялар устидан ҳамиша ғалаба қозониб келган. Улуғ бобокалонимиз Абу Мансур Мотуридийнинг "Китоб ат-тавҳид" асарида сохта таълимотларга эргашишнинг олдини олишда ишончли далиллар келтирилиб, бу йўлдаги ба
Шундай шахслар борки, уларнинг фаолияти ва асарларини ўрганиш барча тоифадаги давлат хизматчиларига доим асқатади.
Ўзбек адабиёти тарихида Ҳусайн Бойқаро ҳузурида ўтказилган олий мажлислар (Хуросонда шеърий мажлислар шундай аталган) каби шоирлар султони Алишер Навоий даргоҳида ҳам худди шундай шеърият кечалари ташкил этилган. Навоийнинг адабиёт аҳлига кўрсатган ғамхўрлиги самараси ўлароқ, Мовароуннаҳр
Ёшим йигирма еттида. Бўйдоқман. Касбим ҳисобчи. Катта бир ташкилотнинг ҳисоб-китоб ишларини юритаман. Ишдан бош кўтаришга вақтим бўлмайдию, аммо топиш-тутишим ҳам шунга яраша. Ҳали уйланмай туриб ўзимга уй-жой қилишга эришдим.
Инсоний ва оилавий муносабатлар, бойлик ва адоват, жоҳиллик ва ёвузлик, ҳалоллик ва ахлоқсизлик, инсон руҳияти ва ёлғизлик мавзусида барча ижодкорлар қалам тебратади. Аммо бу мавзуда буюк асарлар яратиш саноқли адибларгагина насиб қилади.
Соҳибқироннинг Қаршидаги боғи
унинг қашшоқлашувига олиб келади